Ոչ Ուրախ եմ,Ոչ՝ Տխուր,
Ոչ քնած եմ,ոչ արթուն,
Հիշատակներ ունեմ լուռ,
Որ իրենք են ինձ կարդում։

Ոչ գնում եմ,ոչ մնում
Ոչ կանգնած եմ,ոչ՝նստած,
Մոխրի մեջ են բուն դնում
Կրակներս սրտդողած...

Ու ձգվում է երգը հին
Ոլորաձև քանդակում,
Անգինն արդեն չունի գին
Դատարկության վանդակում...

Ախ,հերիք է,ասում եմ,Խելքս տե՞ղն է,թե կորավ,
Հիմա ես որ մասում եմ,
Ինքս իմն եմ,թե՝ գրավ...