Главная » 2012 Март 23 » Կորուսյալներն անիծված կղզում - մաս 1
15:42 Կորուսյալներն անիծված կղզում - մաս 1 | |
 Հարգելի ուղեւրներ արդեն կարող եք քանդել ամրագոտիները: -Մենք գտնվում ենք 17564 մետր բարձրությունում, թռչում ենք Ատլանտյան օվկիանոսի վրայով,- հաղորդեց օդաչուն ուղեւորներին: Այդ ինքնաթիռը թռչում էր ԱՄՆ-ից դեպի Լոնդոն: Թվում էր, թե ամեն ինչ շատ լավ է լինելու բայց...Անցավ մեկ ժամ եւ. -Ինքնաթիռի շարժիչները անջատվել են, մենք գտնվում ենք վթարային իրավիճակի մեջ,այն չենք կարողանում միացնել,- հաղորդում է օդաչուն դիսպեչերին: -Աիրբուս ա 380 ստու.. մա... ասսկ... լս... -Չի լսվուււււմ: Դրանից հետո Ինքնաթիռի լույսերն անջատվեցին: -Ջեկ, այնտեղ ոնց որ հարթ տարածություն է, այնտեղ կարող ենք իջնել,-ասաց Չառլին, որը Ջեկի օգնականն էր: -Ճիշտ ես: Հայտարարիր վթարային իրավիճակ: -Արդեն հայտարարել եմ: -Պինդ բռնվեք, իջնում ենք: Արդեն 5 րոպե է ինչ ինքնաթիռը փորձում է իջնել: -Կարծես ամեն ինչ լավ է, կկարողնանք իջնել: Հանկար ինքնաթիռին է դիպչում ինչ որ սեւ տարօրինակ արարած: -Գրողը տանիիիի, այս ինչ էր,- խառնված ասեց Ջեկը,- մեր ինքնաթիռը այլեւս ունակ չէ վայրեջք կատարելու, այն վայր է ընկնում: -Այդ սեւ արարածը ողջ ինքնաթիռը կոպիտ ասած բռնել է: Հնակարծ նա բաց թողեց ինքնաթիռը եւ փաղչեց: -Սա չղջիկների ամենահսկան է, այս ի՞նչ էր: -Գրողը տանի, մենք 200 մետրի վրա ենք: Բռնվիիիիիիր: Անցավ մեկ րոպե: Ինքնաթիռին ոչինչ չէր պատահել: Վախեցած 300 ուղեւորնեը աչքրեները բացեցին: Թվաց, թե ամեն ինչ կարգին է բայց...վառելիքը սկսվել էր դուրս թափել: Շուտով կրակ կբռնկվեր եւ ինքնաթիռը կպայթեր: Օդաչուները դա չէին էլ կարող նկատել, քանի որ ոչ մի համկարգիչ չէր միանում, իսկ կապ հաստատել ուղղակի անհնար էր, ձայն չէր լսվում: Գմփփփփփփփփ: Ինքնաթիռը պայթեց: Այն բաժանվեց մի քանի մասերի, եւ սպանեց շուրջ 280 հոգու, որոնց մեջ էին ցավոք մի քանի երեխաներ: Զոհվեց Չառլին, Ջեկի օգնականը: Կրակը տարածվում էր, անհրաժեշտ էր ապահով տեղ թաքնվել: -Եկեք այստեղ, քարանձավի մեջ,- ասեց Ջեկը: Արցունքոտ աչքերով, կրակի բոցից սեւացած ուղեւորնեը մի կեր կարողացան թաքնվել քարանձավում: Մի երիտասարդ կատաղած հարձակվեց օդաչուի վրա: -Անիծվես դու, քեզ ով է թղել ինքնաթիռ նստես, դու 280 հոգու կյանք խլեցիր հասկանու՞մ ես: Վշտի մեջ գտնվող օդաչուն ձեռքերով հրեց այդ երիտասարդին առանց որեւ բան ասելու: -Դե խոսա,- բարկացած ասեց երիտասարդը, սակայն բոլորը ապշած նայում էին այլ կողմ: Շփոթված երիտասարդը պտտվեց ու տեսավ.... Մի ահռելի հրեշի, որը կարծես հաշվում էր իր զոհերի քանակը ու պատրաստվում հարձակման: -Փախեեեեեեքքքքքքքքքքքք,- գոչեց Ջեկը: Սարսափած բոլորը փախչում էին,իսկ հրեշը վազում էր նրանց հետեւից: -Այս ինչ անիծված կղզի է , չեմ հասկանում մեզ մոտ սա ընդամենը մի փոքր մողես է, իսկ այստեղ մի հսկա հրեշ,- գոչում էր մեկը ու փաղչում: -Իրոք որ անիծված է, տեսեք, ստիպված ենք կանգնել, մեր դիմաց մի հսկա ժայռ է: Վախեցած մարդիկ շրջվեցին, ու տեսան կամց քայլերով իրենց մոտեցող հրեշին: Հրեշը մոտեցավ նրանց: Ապա այն երիտասարդը, որը քիչ առաջ գոռում էր օդաչուի վրա առաջ գնաց: -Դե կեր ինձ առաջինը, ես չեմ ուզում դաժանությունների շարանով մեռնեմ: Կեր: Հրեշն առանց հասկանալու ինչ ասեց երիտասարդը, նրան գցեց բերանի մեջ եւ ծամելով կերավ: Ծամելու ընթացքում լսվում էր այդ երիտասարդի ոսկոռների ջարդվելու ձայները: Երբ նրան հեշը կերավ, պտտվեց ու գնաց: Ողջերը խորը շունչ քաշեցին: Այնտեղ, որտեղ պայթեց ինքնաթիռը, մոտեցավ մի երկաթյա ռոբոտ, որի մեջ հաստատ մեկը կար: Այս ամենը ողջ մնացած ուղեւորները չեն տեսնում, քանի որ այդ վայրից արդեն հեռվացել են: Այդ ռոբոտը, որի վրա բազմաթիվ զենքեր կային, մի պահ կանգնեց: Կողքից բացվեց մի դուռ մեջից իջավ մի ջղայն դեմքով մարդ: Նայելով զոհերին, նա մտավ ռոբոտի մեջ ու գնաց: -Շեֆ,-ասաց այդ մարդը,- կղզու անհայտ տեղում,- մենք նոր բարեկամներ ունենք: -Օօօօօ, ողջունելի է: Այս գիշեր մենք նրանց վրա կհարձակվենք: Շարունակելի......... Прикрепления: Картинка 1 | |
|
| |
| Всего комментариев: 20 | |||||||||
| |||||||||
